بیانیه منوچهر محمدی بمناسبت هشت مرداد نهمین سالگرد شهادت برادرش اکبر محمدی در زندان اوین
یکبار دیگر اما اینبار نهمین سالگرد شهادت برادر وهمبند هفت ساله ام در زندان مرگ و خون بنام اوین فرا رسیده است . اگر چه باید اذعان نمایم متاسفانه سخت و دردآور است یاد آوری هر ساله این روز شوم برای من و خانواده ام اما چه گویم همین بس که باید تا نهایت , محکوم به قبول این واقعیت دردآور باشیم اینکه برادردلبندم پس از هفت سال اسارت در زندان اوین با فجیع ترین و نا جوانمردانه ترین روش به دست مزد بگیران بی سواد رژیم جور ولی فقیه با شکنجه های بسیارسخت به شهادت رسیده است شکنجه هایی که همراه بوده است با دست ها و پاهای بسته شده او به زنجیرتخت بهداری زندان اوین آنهم در حال اعتصاب غذای خشک یعنی با شکم گرسنه و لبان به شدت تشنه بطوریکه به واقع این شیوه قتل خامنه ای و دو اوامر به واقع بیمار رژیم او چون احمدی نژاد دست نشانده و محسن اژه ای وزیر اطلاعات احمدی نژاد و نیزدیگر عوامل خوش مغز آنان , داغ عمیق و همیشگی بر سینه من و تک تک اعضای خانواده ام بجا گذاشته است و هرسال هم که مناسبت آن روز شرم آور میرسد آثار این زخم و داغ عمیق نه تنها که کمتر نمیشود بلکه بیشترهم میگردد
رنج ها , آزارها و شکنجه هایی که خشک مغزان و منجمدین فکری ولی فقیه به دستور ولی فقیه شان به صرف گناهی چون مقاومت و سر سختی درعقیده بر اکبر روا داشته اند به واقع نه تنها زبان از بیان آن مقاومت قاصر است بلکه قلم از نوشتن مقاومت او هم نیز رنگ می بازد
اکبر نه تنها مظهر مقاومت بود بلکه مظهر و نماد اخلاق , برد باری و جوانمردی در میان زندانیان سیاسی و حتی زندانبانان بود , اگر چه زندانبانان جرات بازگویی آن را در میان عموم نداشتند ولی در خفا و تنهایی با عشق به او باز میگفتند و زندانیان سیاسی هم که نام پیامبر اخلاق را بر اکبر نهاده اند همگی بر این باور بوده اند که اکبر در مبارزات خستگی ناپذیر , در شهامت و دلیری کم نظیر و در اخلاق سیاسی و دستگیری انسان های ضعیف و نا توان یکی از سر آمدان بود بطوریکه اکبر حاضر بود با شکم گرسنه بخوابد و حتی بمیرد تا دیگر مردمان و هم نوعان و هم بندان او در بیرون و داخل زندان گرسنگی نکشند و زنده بمانند , بله اکبر با این خصوصیات و رفتار پیامبر گونه انسانی و زمینی با شکنجه های سخت و بی رحمانه طرفداران پیامبر آسمانی از میان ما پر کشید و به آسمان رفت و اما آن مزد بگیران شکنجه گرآسمانی در زمین ماندند تا برای پر کردن شکم زنها و فرزندانشان , انسانهای آگاه ارزشی و اخلاقی بیشتری را در زمین به مسلخ بکشانند و به دنبال آن نیز به آسمان بفرستند و به ازای هر محشور کردن آگاهان با پیامبر در آسمان ویا نیز به قتل رساندن بیشترآنان مزد بیشتری دریافت نمایند و سپس نیزدر روی زمین به شادی و هلهله بپردازند , رنجی که من از نا آگاهی خود خواسته این دسته از مردم میکشم بیشتر از رنج و درد پر پر شدن دلبندم اکبر به دست همین قشر بیمار و بیسواد و نا آگاه است چرا که خود این دسته بهتر میدانند که آنان علاوه بر جاهل و نا آگاه بودن , بیمارانی هستند که به علت آلوده شدن به این روند از اعمال نا صواب و نیزدنبال نکردن کسب خلاقیت جهت رویکرد به اومانیسم و ماندگاری تاریخی , چاره ای ندارند که برای اقناع و ارضاء بیماری خود شیفتگی شان که همانا ثبت لحظه ای اعمال منفی شان در میان مردم است به قتل مخالفین شان روی آورند چیزی که اگر به عمق آن توجه گردد میتواند لرزه براندام هر انسان با خرد و آگاه بیاندازد اما آنها باید بدانند تنها راهی که میتواند برای هر انسانی , به واقع ماندگاری انسانی تاریخی همیشگی به همراه آورد خلاقیت همراه با پاکی درون یعنی پاکی روح است اگر چه آنها این دو صفات مثبت را با خود ندارند اما همین بس که بدانند اگر خود بخواهند با ممارست میتوانند هر آنچه که بر آن اراده نمایند دست یابند اما مهمترین شرط برای نیل به هر صفات مثبت آن است که از قتل بیشترمردم خویش دست بکشند و با صداقت به مردم بپیوندند و نه با دوغ و ریا , همانطور که بسیاری ازاصلاح طلبان و محافظه کاران به مردم پیوستند اگر چه بسیاری از آنان درعمل به مردم دروغ گفتند و همچون عادات بیمار گونه گذشته , تبعیض ها , انحصار طلبیها , گروه بازیها و خط بازیها , تفرقه افکنیها , زدنها و زیرپا خالی کردنهای سبک نهادهای گزینشی رژیم اسلامی ایران را اینباراتوکشیده با خود به خارج از کشورآوردند و در خارج از کشور درحال نهادینه کردن آنند اما همین بس که بدانند مردم در هرصورت و درهر شرایط هوشیارو آگاهند وکوچکترین اعمال غیرمردمی آنان را درهر صورت و در هر جا رصد خواهند کرد چرا که خون اکبر و اکبرها که جز اومانیزم , تکثرعقیده و پاکی و اتحاد بی مرز , مرزی نمی شناسند در میان است .
منوچهر محمدی برادر وهمبند هفت ساله اکبر محمدی در زندان اوین
