بنیاد اکبر محمدی نه تنها که از هیچ دولت و نهادی در جهان پول دریافت نکرده است بلکه حتا دفتر شاهزاده رضا پهلوی که خانه و امکانات در اختیار یکی از موسسین این بنیاد منوچهر محمدی که پس از ورود او به آمریکا قرار داده بود از قبول آن امتناع ورزیده بود و همینطور نیز منوچهر با پیشنهاد چندین میلیون دلاری کاخ سفید و سازمان ملی وابسته به وزارت امور خارجه آمریکا که به هنگام دعوت از او در روز جهانی شکنجه برای دیدار با رئیس جمهور وقت جورج دبلیو بوش در کاخ سفید صورت گرفته بود مخالفت بعمل آورده بود.
بنیاد مدنی و حقوق بشری اکبر محمدی اعلام می‌کند که سایت این بنیاد به دلایل ذیل از ادامه کار باز مانده است ؛
۱- بنیاد مدنی و حقوق بشری اکبر محمدی با افتخار اعلام می‌کند که از هفت سال پیش که این بنیاد غیر انتفاعی در آمریکا به ثبت قانونی رسیده و معاف از تکس شده است تاکنون نه تنها از دولت آمریکا بلکه از هیچ دولتی در جهان حتا یک سنت پول دریافت نکرده است و نیز نه تنها که از هیچ دولتی در جهان بلکه حتا از هیچ یک از سازمانها و نهادهای مدنی و حقوق بشری ایرانی و غیر ایرانی در جهان هم حتا یک سنت پول دریافت نداشته است.
۲- این بنیاد با افتخار اعلام می‌کند که تمامی هزینه‌های این بنیاد و همچنین نیز سایت این بنیاد همواره از جیب موسسین خانوادگی این بنیاد یعنی برادران منوچهر و رضا از طریق کار سخت و وام تحصیلی دانشجویی تامین و تحصیل می‌شده است و به همین دلیل، سایت این بنیاد با چنین پولی، همواره با ضعف کار مواجه بوده و بیش از این نیز قادر به ادامه کار نبوده است بطوریکه در نهایت نیز چاره را در تعطیلی آن سایت دیده است.
۳- این بنیاد غیر انتفاعی با افتخار اعلام می‌کند که در طول هفت سال فعالیت صفر مالی خود ، با صدور تأئیدیه برای صدها مهاجر
دردمند سیاسی ، عقیدتی ، اجتماعی و مذهبی در ترکیه، اروپا، آمریکا و سراسر جهان، همواره پیشتاز تر از صدها بنیاد انتفاعی و غیر انتفاعی موجود ایرانی در سراسر جهان بوده است بطوریکه به جرات میتوان گفت تنها پیشتازی همه این بنیاد‌ها و سایت‌های ایرانی نسبت به بنیاد اکبر محمدی، تنها پییشتازی دریافت پول بوده است و بس ! چرا که مدیران آنها
به نسبت پول دریافتی یا کمترین تاثیر گذاری را بر روی مردم داشتند و یا نیز تاثیر منفی از جمله فاصله و شکاف بر روی بدنه اجتماع باقی گذاشتند.
البته بجز چند نهاد و سایت انگشت شمار که در این مورد مستثنی هستند.!
تاسف بارتر آنکه همه این نهادها و سایت ها، سالانه صدها هزار دلار و یا میلیونها دلار از دولتهای جهانی و یا نیز از سازمانها و نهادهای مدنی و حقوق بشری در جهان، مرتب پول دریافت کرده و میکنند و اما برای ایجاد اشتغال، تنها، گروه، دوست و خانواده خویش را با نام مردم در این راه مردمی بکار می‌گیرند و صدها شایسته کار از میان ژورنالیست های سرگردان
و یا نیز شایسته علمی از نوع مهاجر مردمی رنجدیده در سراسر جهان را در حسرت کار نگاه میدارند بطوریکه جز این نتوان گفت که آنان رفتاری حتا چندش آورتر از رفتار خودی وغیر خودی رهبر خودشیفته دینی ایران از خویش بروز میدهند و لذا بجا گذاشتن چنین آثار و اسنادی از سوی هر شخصیت حقیقی و حقوقی نه تنها که آنها را از همان لحظه در زمرهٔ بدنامان قرار خواهد داد بلکه در فردای آزادی ایران، بعلت اینکه باید به مردم حساب پس دهند لذا شکی باقی نمی ماند که این دسته با این اعمال ناصواب خویش، جلوی پیشرفت و خدمت خود به مردم ایران را خود نیز با دست خود فراهم خواهند ساخت.
و یا نیز شایسته علمی از نوع مهاجر مردمی رنجدیده در سراسر جهان را در حسرت کار نگاه میدارند بطوریکه جز این نتوان گفت که آنان رفتاری حتا چندش آورتر از رفتار خودی وغیر خودی رهبر خودشیفته دینی ایران از خویش بروز میدهند و لذا بجا گذاشتن چنین آثار و اسنادی از سوی هر شخصیت حقیقی و حقوقی نه تنها که آنها را از همان لحظه در زمرهٔ بدنامان قرار خواهد داد بلکه در فردای آزادی ایران، بعلت اینکه باید به مردم حساب پس دهند لذا شکی باقی نمی ماند که این دسته با این اعمال ناصواب خویش، جلوی پیشرفت و خدمت خود به مردم ایران را خود نیز با دست خود فراهم خواهند ساخت.
۴- مهمتر از هر چیز این بنیاد اعلام می‌کند که حتا با توجه به صفر مالی دائمی خود، افتخار دارد که باعث نجات دهها هموطن دیپورتی خود از سراسر جهان به ایران شده است و رهایی صد در صد آنان را از مرگ و یا زندانهای طویل المدت در ایران فراهم ساخته است.
۵- از آنجا که بسیاری از زندانیان، مبارزین و مردم همواره بر حفظ خوشنامی، سلامت سیاسی و بیطرفی ما پافشاری دارند لذا این انتظار بجای آنان، احساس مسئولیت ما برادران یعنی دو تن از موسسین این بنیاد را چند برابر میسازد بطوریکه ما، نه همچون گذشته، بلکه حتا بیش از گذشته اصرار بر آن داریم که همچنان شخصیت رفتاری ، استقلال سیاسی و حقوق بشری مان را بهتر و سالم تر از گذشته تداوم دهیم بطوریکه آرزو می‌کنیم که روزی برسد که رفتار و عمل حقوق بشری ما الگویی شود حداقل برای آن دسته از فعالین حقوق بشری و سیاسی که همچنان آگاهانه یا ناآگاهانه ، به واقع درعمل ، عدالت، دوستی، حقوق بشری و عمل انسانی و ملی را قربانی منافع شخصی, گروهی، وابستگی، ناآگاهی، چاپلوسی و خودخواهی میکنند و آگاهی بر مدار اومانیزم و نیز اتحاد در عمل را چون همیشه به تاخیر می‌‌اندازند.
۶- شاید پس از انتشار بیانیه، اندک افراد مشخص و غیر مشخص، بیکباره سر براورند و اظهار وجود کنند و خلاف واقعیت این نامه نیز سخن پراکنی نمایند، در آنصورت باید اذعان نمود تنها پاسخی که میتوان به آنها داد اینکه، آنها یا ماموران بدنام رژیم در پوشش اپوزیسیون هستند و یا نیز بیماران سیاسی هستند که بعلت عادت به مخالفت با همه چیز، چیزی جز درمانده گی و بدنامی برای خویش فراهم نمیسازند، چرا که آنها باید بدانند که مردم خوب میداند که اگر کسی پولی دریافت کرده باشد حاضر نیست که بیاید با جسارت و قدرت تمام اعلام کند که این بنیاد از هیچ دولت، نهاد و سازمانی حتا یک سنت دریافت نکرده است، هر چند که، اگر از نهادها نیز دریافت میکرده است کمترین اشکال ارزشی نداشته است چون مهم, توزیع عادلانه پول و همینطور نیز تقسیم کار عادلانه از میان نیازمندان شایسته کار است بجای بکار گیری نامحتاجان و نالایقاان کار و یا نیز ترویج آشکار باند بازی و به جیب زدن همیشگی پول که همه اینها نتیجه ای جز تاثیر منفی بر بدنه جامعه و نیز عدم تاثیر مثبت در کار به همراه نخواهد داشت!
بنیاد اکبر محمدی نه تنها که از هیچ دولت و نهادی در جهان پول دریافت نکرده است بلکه حتا دفتر شاهزاده رضا پهلوی که خانه و امکانات در اختیار یکی از موسسین این بنیاد منوچهر محمدی که پس از ورود او به آمریکا قرار داده بود حاضر به قبول آن نشده بود چرا که فکر می‌کرد که این کمک میتواند توقع ایجاد کند و به تدریج مانع استقلال سیاسی او شود و همینطور نیز منوچهر با پیشنهاد چندین میلیون دلاری کاخ سفید و سازمان ملی وابسته به وزارت امور خارجه آمریکا که به هنگام دعوت از او در روز جهانی شکنجه برای دیدار با رئیس جمهور وقت جورج دبلیو بوش در در کاخ سفید صورت گرفته بود مخالفت بعمل آورده بود. حال سؤال اینجاست هموطنان تندرو و رادیکال همیشه مخالف که جز با خودشان با همه قهرند و نیز به جز خودشان به همه گیر میدهند اگر در چنین موقعیتی قرار میگرفتند، وجدانا چه می‌کردند ؟ برای یکبار هم شده حقیقت را بیان کنید چون مژده میدهیم که ما نیز
چشم هایمان را بستیم و در داخل گوش‌هایمان هم، پنبه گذاشتیم. بسته بودن چشم‌ها و پنبه بودن تو گوش‌ها ولو موقّتی عجب رنج آوره! عجیب است که آنان عادت همیشگی به بسته بودن چشم‌ها و پنبه بودن تو گوش‌ها دارند!
بنیاد مدنی و حقوق بشری اکبر محمدی
تاریخ: ۱۳۹۶/۵/۲۵ شمسی
0 نظرات:
ارسال یک نظر